Pozostawienie ciała obcego w polu operacyjnym powoduje powstanie szkody, za którą odpowiedzialność ponosi podmiot leczniczy.
Zazwyczaj w polu operacyjnym zostają chusty, gaziki, tampony a nawet narzędzia chirurgiczne. Pozostawione ciała obce powodują różnego rodzaju szkody w organizmie ludzkim, prowadzą do zapalenia otrzewnej, w najgorszym wypadku są przyczyną śmierci. Do negatywnych konsekwencji zdrowotnych można też zaliczyć długotrwałe bóle, ropienia, zakażenia ogólne, wyniszczenie organizmu.
Błąd w sztuce lekarskiej czy zwykłe niedbalstwo?
Pozostawienie ciała obcego w polu operacyjnym zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego nie należy traktować jako błąd w sztuce medycznej, ale jako zwykłe niedbalstwo. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 17.II.1967r. wskazał, że: ”Że zaniedbanie polegające na niezapewnieniu pacjentowi opieki wykwalifikowanego lekarza i pozostawienie po operacji w zeszytej ranie środków opatrunkowych nie może być traktowane jako błąd sztuki lekarskiej. Zaniedbanie takie należy ocenić jako niedopełnienie ze stron ordynatora i lekarza dokonującego operacji zachowania należytej staranności przy wykonywaniu swych funkcji…”
Pacjent, u którego pozostawiono ciało obce może dochodzić roszczeń odszkodowawczych. Ich wysokość będzie uzależniona od wysokości szkody, którą poniósł pacjent w związku z powyższym. Pozostawienie ciała obcego w polu operacyjnym ma zazwyczaj fatalne skutki dla poszkodowanego Pacjenta. Stopień ich natężenia zależy od wielu czynników. Często utrata zdrowia powoduje oprócz cierpień psychicznych i fizycznych także pogorszenie sytuacji finansowej.
Poszkodowanemu pacjentowi przysługuje oprócz roszczenia o zadośćuczynienie za ból i cierpienie także roszczenie o odszkodowanie, tj. :
1) zwrot wszystkich kosztów poniesionych w związku z uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia
2) rentę – jeżeli poszkodowany Pacjent utracił częściowo lub całkowicie zdolność do pracy zarobkowej lub jeśli zwiększyły się jego potrzeby bądż zmniejszyły widoki na przyszłość .
Wybrane orzeczenia
1.Pozostawienie chusty w polu operacyjnym.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2010r. I ACa 973/10
”W sytuacji gdy zabieg operacyjny został przeprowadzony prawidłowo pod względem diagnostycznym i medycznym, jednak na skutek zawinienia operatora – niestaranności liczenia, doszło do wyrządzenia krzywdy, poprzez pozostawienie ciała obcego w organizmie operowanej osoby, oczywiście było to zawinione działanie określonych osób, jednakże nie można przypisać im działania czy zaniechania umyślnego, a takie działanie graniczące z umyślnym nazywane jest rażącym niedbalstwem. To zawinione działanie szpitala objęte jest odpowiedzialnością wynikającą z umowy ubezpieczenia świadczonych usług medycznych i przekłada się na finansową odpowiedzialność ubezpieczyciela względem osoby pokrzywdzonej…
Z uzasadnienia : ”Szpital prawidłowo wykonał diagnostykę i leczenie powódki, a postępowanie szpitala było zgodne z zasadami etyki i procedurami zawodowymi. Nie można więc zarzucić zastosowania świadczeń poniżej poziomu wiedzy medycznej czy błędnego zdiagnozowania pacjentki. Podczas operacji doszło jednakże do naruszenia procedury dotyczącej bilansowania narzędzi i materiałów używanych przy zabiegach. Obowiązujące standardy nakazują liczenie wszystkich przedmiotów, sprawdzenie prawidłowości liczenia i zgodności oraz dokonanie odpowiedniego zapisu w protokole. Są to czynności stosowane przy każdym zabiegu i operacji, szczegółowo opisane w obowiązujących procedurach operacyjnych. W rozpoznawanej sprawie na skutek niestaranności operatora i osób uczestniczących przy zabiegu doszło do pozostawieniachusty w brzuchu pacjentki. Naruszone zostały procedury odnoszące się do liczenia użytych przedmiotów, co biegły nazwał „błędem ludzkim”, czego konsekwencją było pozostawienieciałaobcegow organizmie operowanej osoby. Zabieg został przeprowadzony prawidłowo pod względem diagnostycznym i medycznym jednak na skutek zawinienia operatora – niestaranności liczenia doszło do wyrządzenia krzywdy powódce. Oczywiście było to zawinione działanie określonych osób jednakże nie można przypisać im działania czy zaniechania umyślnego, a takie działanie graniczące z umyślnym nazywane jest rażącym niedbalstwem. Poprzez specjalne oznakowanie materiałów możliwe było rychłe ujawnienie zaistniałego błędu (zdjęcie rtg), jednak mimo informacji uzyskanych od powódki w pozwanym Szpitalu, nie przeprowadzono tam stosownych czynności ujawniających błąd popełniony podczas operacji. To zawinione działanie pozwanego objęte jest odpowiedzialnością wynikającą z umowy ubezpieczenia świadczonych usług medycznych, zawartych przez pozwany Szpital i przekłada się na finansową odpowiedzialność pozwanego Ubezpieczyciela względem osoby pokrzywdzonej na podstawie art. 805 i nast. KC.”
II. Pozostawienie gazika w stawie łokciowym
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 16 grudnia 2003 r. I ACa 573/03 (PiM 2005 nr 1, poz. 119, Legalis)
Teza
”1. Zaniedbanie polegające na pozostawieniu po operacji w zaszytej ranie ciała obcego stanowi niedopełnienie ze strony chirurga zachowania należytej staranności.
2. Szpital ponosi odpowiedzialność za cierpienia pacjenta na skutek zakażenia spowodowanego zawinionym pozostawieniem gazika w stawie łokciowym, przeprowadzenia powtórnej operacji i za wydłużenie procesu leczenia.”
III. Pozostawienie elementu elektrody przeciwbólowej.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25.03.2015r. I ACa 61/15 (www.orzeczenia.ms.gov.pl, Legalis).
Teza
”Określenie ”sumy odpowiedniej” (zadośćuczynienia -od redakcji) powinno być dokonane przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, a zwłaszcza rodzaju i rozmiaru doznanych obrażeń, czasokresu, uciążliwości procesu leczenia i dostosowawczej rehabilitacji, długotrwałości nasilenia dolegliwości bólowych, konieczności korzystania z opieki i wsparcia innych osób oraz jej zakresu, trwałych następstw tych obrażeń w sferze fizycznej i psychicznej oraz ograniczeń, jakie wywołują w dotychczasowym życiu, w tym potrzeby stałej rehabilitacji, zażywania środków farmakologicznych, zmiany charakteru zatrudnienia, trybu życia, przyzwyczajeń, czy też sposobu spędzania wolnego czasu, a nawet skutków jakie w sferze zaufania do działań służby zdrowia wywołują negatywne skutki wadliwego procesu leczenia poszkodowanego. Wysokość zadośćuczynienia odpowiadająca doznanej krzywdzie powinna być przy tym odczuwalna dla poszkodowanego i przynosić mu równowagę emocjonalną, naruszoną przez doznane cierpienia psychiczne i fizyczne. Należy nadto podkreślić, że zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. O rażącym naruszeniu zasad ustalania ”odpowiedniego” zadośćuczynienia świadczy zatem przyznanie zadośćuczynienia, które ma jedynie wymiar symboliczny, niestanowiący rekompensaty doznanej krzywdy, bądź też kwoty wygórowanej, która mogłaby prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia się osoby poszkodowanej.”
W niniejszej sprawie na rzecz poszkodowanej pacjentki Sąd zasądził kwotę 120.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, której doznała w wyniku pozostawienia ciała obcego w postaci elementu elektrody przeciwbólowej oraz zakażenia gronkowcem.
Z uzasadnienia wyroku : ”W wyniku zakażenia powódki gronkowcem skórnym rozwinął się przewlekły ropny proces zapalny toczący się przez kilkanaście miesięcy. Dodatkowym czynnikiem sprzyjającym utrzymywaniu się ropnego procesu zapalnego było nieumyślne pozostawienie z operowanym miejscu fragmenty elektrody przeciwbólowej. Usunięcie fragmentu elektrody i zastosowanie celowanej antybiotykoterapii doprowadziły do poprawy stanu ogólnego. W czasie leczenia przewlekłego ropnego procesu zapalnego powódka korzystała z usług medycznych (…), (stany lękowe, depresja) brała opiaty i leki psychotropowe. Jej relacje z innymi osobami były zakłócone, zaś odczuwane dolegliwości wydawały się być większymi niźli w rzeczywistości. Toczący się przewlekły proces ropny utrudniał wykonywanie zwykłych czynności życiowych i zmuszał do korzystania z pomocy osób drugich. Pozostałe po leczeniu blizny miały wpływ na jej stan somatyczny i psychiczny.”
Podsumowując Pacjentowi, u którego podczas zabiegu pozostawiono ciało obce przysługuje szereg roszczeń odszkodowawczych względem podmiotu odpowiedzialnego.
Zapraszam do konsultacji osoby poszkodowane .